کریستوفر همیلتن خطاب به همسرش در بخش سپاسگزاری کتابش نوشته:
".اما بزرگترین هدیهی او برایم این بوده که زنی است بسیار ژرفاندیش و صادق که وجودش اطمینان خاطر دوبارهای است برای من که میتوان زندگی را گذراند و چیزهای واقعا ارزشمندی از آن به چنگ آورد، اما روح خود را تسلیم نکرد".
- چقد آدم دوس داره مثل همچین زنی باشه و منشا چنین الهام و اطمینانی.
-یادم نیس کجا خوندم که یه چیز جالب دربارهی سپاسگزاریهای اول کتابها اینه که اکثر نویسندههای مرد متاهل از فداکاریها و تشویق و همراهی همسرشون توی نوشتن کتاب، تشکر میکنن اما خیلی کم پیش میاد که نویسندههای زن این کارو بکنن.
- "ایران درودی" تو مستند "زن، نور، نقاشی" میگه امکانات زن بودن راه های بیشتری رو باز میکنه و چون وقتی آدم رو جدی نمیگیرن کاری که انجام میده خیلی موثرتر پیش میره.
درباره این سایت